Нивна главна цел е да покажат дека секоја приказна има повеќе гледишта, поддржувајќи го критичкото размислување и развивајќи разбирање за тоа како се создава историјата. Ништо не е табу во Заедничките учебници по историја – тие вклучуваат сé, од политичкото лице на диктатурата и репресијата до кризите во 70-тите и 80-тите, и распадот на Југославија, стои во соопштението на ЕФБ.
Како што посочуваат оттаму, овие книги немаат рок на траење и во чест на првичната идеја за нивно создавање во рамките на Проектот за заеднички историски книги, сега се повторно достапни на интернет и имаат нов дигитален дом – почетната http://www.jointhistory.net/ страница која нуди бесплатно преземање на девет јазици.
Комисијата за историско образование на ЦДРСЕЕ, составена од учесници од секоја земја од регионот, идентификуваше извори и содржини за подготовка на книгите, осигурувајќи дека се прикажани повеќе перспективи. Повеќе од 100 историчари и 300 наставници од ЈИЕ беа ангажирани во периодот од 1998 до 2016 година во составувањето на овие шест работни книги.
Авторите беа водени од идејата за собирање и презентирање историски извори и на разновидноста на толкувањата и гледиштата проектирани од самите извори, наместо од историографско дело. Тие, во никој случај, не ја сугерираат објективноста или автентичноста на изворите. Целта е едноставно да се демонстрира. Со други зборови, овие книги го применуваат компаративниот метод и мултиперспективниот пристап, наведуваат од ЕФБ.
Четири од книгите се објавени на 12 јазици и се однесуваат на периодот од Отоманската империја до крајот на Втората светска војна. Втората книга ја покрива Студената војна и транзицијата во Европа, вклучувајќи ги и војните во 1990-тите, до 2008 година, и е објавена на четири јазици.
Придонес во изработката на овие книги дадоа неодамна починатиот основач и иницијатор на идејата Коста Карас, известувач на ЦДРСЕЕ во Одборот на заедничкиот историски проект и проф. Кристина Кулури, генерален координатор и уредник на изданија. За неуморниот труд и посветеност, голема благодарност до уредниците: проф. Дубравка Стојановиќ, проф. Халил Берктај, проф. Богдан Мургеску, д-р Мирела Луминита Мургеску, проф. Валери Колев, г-дин Крешимир Ердеља, проф. Невен Будак, проф. Алексеј Калионски, проф. Нијази Кизлијурек, проф. Божо Репе. Од клучно значење за успехот на проектот беа и неуморните напори на претседателите и членовите на Одборот на директори – Мет Нимиц, Ричард Шифтер, Ерхард Бусек, Никос Ефтимијадис, Ригас Целепоглу, Сашо Орданоски, Душан Рељиќ, Шекчук Ерез, како и двајцата тогашни извршни директори, Ненад Шебек и Звездана Ковач.
Со својот значаен придонес во стабилноста и рамнотежата, книгите беа разгледани и коментирани од шест уредници: проф. Роберт Страдлинг, проф. Марија Тодорова, проф. Петар Водопивец, Иван Вејвода, проф. Андреас Деметриу и проф. Флоријан Бибер.