Македонски весник Илинден – Makedonski vesnik Ilinden
Александру Македонски (14 март 1854 – 24 ноември 1920) е романски поет романсиер, драматург и литературен критичар. Предвесник на локалната модернистичка литература, тој е првиот локален автор кој употребил слободен стих, а некои тврдеа дека биле први во модерната европска литература. Како лидер на космополитски и естетички тренд формиран околу списанието Литератул, тој дијаметрално се спротивставуваше на традиционализмот на внатрешниот изглед на современиот Михаи Еминеску и неговото училиште. Дебитирајќи како неоромантичен во влашкиот традиција, Македонецот поминува низ реалистичко-натуралистичката етапа која ја смета за “социјална поезија”, додека постепено го прилагодува својот стил на симболизмот и параназизмот, и постојано, но неуспешно се обидува да се наметне во франкофонскиот свет. И покрај теоризираниот “инструментализам”, кој реагирал против традиционалните насоки на поезијата, тој одржувал доживотна врска со неокласицизмот и нејзиниот идеал на чистота.
Паралелно со неговата книжевна кариера, Македонецот бил државен службеник, особено служел како префект во Будјак и Северна Добруја во доцните 1870-ти. Како новинар и милитант, неговата верност се движеше меѓу либералната струја и конзерватизмот, станувајќи вклучени во полемиките и контроверзите на денот. Од долгата серија на публикации што ги основал, Литератул бил највлијателен, особено во неговите рани конфликти со литературното општество Џинмеа. Овие насочени Василе Александри и особено Еминеску, нивниот контекст и тон станаа причина за голем расцеп меѓу Македонецот и неговата публика.
Оваа ситуација се повтори и во подоцнежните години, кога македонското и неговото списание “Форца морала” започнаа кампања против драмскиот јунистички лик Јон Лука Караѓале, кого лажно го обвинија за плагијат. За време на Првата светска војна, поетот ги влошува своите критики со поддршка на централните сили против романската алијанса со страната на Антанта. Неговата биографија беше обележана и со долготраен интерес за езотеризмот, бројни обиди да се препознае како пронаоѓач и ентузијазам за возење велосипед.
Постивот на политичко и аристократско семејство, поетот беше син на генерал Александру Македонски, кој служеше како министер за одбрана, а внукот од 1821 година бунтот Димитрие Македонски. И неговиот син Алексис и внук Соаре биле познати сликари.
